La Moselle

Wij zijn in Frankrijk!

Met enige weemoed vertrokken wij (op vrijdag 07-06-2019) om 07:30 uur uit ons rustoord in Echternach. Wij hebben van onze rustdag genoten. Lekker in de sauna en zwembad, en het stadje Echternach bekeken. Er staat een mooie basiliek, gesticht door Willibordes. Wat een rijkdom heeft die RK-kerk toch. In de basiliek een kaarsje ontstoken voor al onze dierbaren, past ook bij onze pelgrimsreis.

Na een stevig ontbijt op de vroege vrijdagmorgen dus weer op pad. Het was koud, lange broek en trui aan. Na 5 kilometer was het warm genoeg om weer zomers aan de beklimming van de dag te beginnen. Uit het dal van Echternach naar een hoogvlakte en vandaar naar een snelweg-hotel in de buurt van Grevenmacher. Dus niet meer langs een rivier, maar een dagje "heuvelen" (21km). Dat ging prima, een klimmetje meer of minder maakt ons niet uit. Vlak voor het bereiken van ons hotel betrok de lucht en kregen we een enorme plensbui. De eerste van onze wandeltocht! In een bushalte hokje hebben wij het verdwijnen van de druppels afgewacht, om daarna in een stralend zonnetje het hotel te bereiken. Het snelweg-hotel is uitstekend. Een goed restaurant waar wij genoten van dom gezwets door Donald Trump en Nancy Reagan, of hun look-a-likes. Erg blasé, luidruchtig en oliedom. Nancy vroeg zelfs aan de bedienster of ze het zelf gekookt had. Donald corrigeerde Nancy met de opmerking: "No dear, she is just the waitress"....

De volgende dag (zaterdag 08-06-2019) van Grevenmacher naar Remich (20km). Een koude en winderige dag. De hele dag lange broek en trui aan.

Onze eerste stop was in het dorpje Oberdonven. Wij hadden ons verblijf gezocht een het bushokje in het centrum van het dorp. Zo'n bushokje heeft stoeltjes, een dak en je zit uit de wind. Vrij vlot kwam een overbuurman naar ons toe, en vertelde ons dat de eerstvolgende bus pas de volgende dag om 09:40 uur zou komen. Toen wij vertelden dat wij alleen maar zaten te rusten, vond hij dat oké en bood ons een kopje koffie aan, welke hij even later netjes op een dienblad bezorgde in het bushokje. Heerlijk.

Na het daaropvolgende dorpje Niederbonven weer een rustpunt. Daar zagen we dat we vrijwel weer op de GR-5 zaten. Die opgezocht, maar na paar meter GR-5 liepen we al vast in het struweel. Maps-me weer aan en die leidde ons door Wormeldange over de brug (!) naar de Duitse zijde van de Moezel. De rest van de dag dus een vlakke etappe.

De Moezel is een brede rivier waar veel vrachtschepen (rijnaken) van formaat op varen. Lopen langs de Moezel is eenvoudig maar saai. Een dorpje geeft afleiding, een camping het gevoel van: hoe verzinnen ze het. Hele Duitse stadswijken in caravans, die óf heel luxe zijn met allerlei uitbouw, óf dermate oude meuk is, dat je het eigenlijk gelijk moet afvoeren.

Het oversteken van de spoorweg is een evenement op zich. De slagbomen staan bij de wandelpaden dicht. Je meldt via een intercom dat je er door wilt en eenmaal aan de overzijdd dat het gelukt is. Duitse efficiency!

Na een prima wandeldag bereikten we al vroeg in de middag Remich. Leuk stadje, bagage in hotel gedropt en een biertje op terras. Daar wat zitten kletsen met twee Hollanders. Zij waren met de fiets vanaf de bron van de Moezel onderweg naar Koblenz. Hadden er in 5 dagen al 350 km opzitten. Terug in het hotel een dutje en aansluitend diner op de begane grond. Vis op z'n Azerbeidjaans bereid. Heerlijk.

De dag daarop (zondag 09-06-2019) ging het stukken minder. Het was warm, na een uur liepen we al in korte broek en t-shirt. We hadden slechte benen en waren al doodop toen we Schengen bereikten.

In Schengen werd op 14 juni1985 het akkoord op vrij verkeer van mensen en goederen tussen Europese lidstaten getekend. Op 19 juni 1990 werd dit definitief bekrachtigd. Uitstekend idee, want ons "landjehoppen" is toch wel erg makkelijk.

Het eerste deel tot Schengen ging weer "over de brug" via Duitsland. Schengen ligt op het drie-landen punt Dld-Lux-Fr. Hier een meander van de Moezel afgesneden door een klim over een heuvel. Bovenop de heuvel liepen wij zo Frankrijk binnen, geen grenswacht, paaltje of douane te zien. Het werkt!

De omgeving verandert direct na de grensovergang: geen Ardennen meer, wel Franse gribus. Daar zullen we het de komende tijd mee moeten doen. Op ons tandvlees bereikten wij ons hotel in Kœnigsmacker