Toscane - deel 3

Toscane - deel 3

Omdat de vorige etappe (Monteriggioni -Siena) eindigde in onze vakantievilla, moest het laatste deel, nog 6 kilometer, op de rustdag worden afgelegd. Je haakt dan in op een stroom van wandelaars die er al 16 kilometer op hebben zitten en aan het worstelen zijn met de man met de hamer. Die kom je zo na de 20 kilometer onvermijdelijk tegen. Het voelt dan ook vrij a-sociaal als je als een fris hoentje in de klim naar Siena iedereen voorbij gaat. De gedachte om een flesje water over me heen te gooien en dan quasi puffend naar boven te klimmen heb ik losgelaten. Gewoon vrolijk stappend in een speed-tempo in Siena gearriveerd, aldaar het gebruikelijke biertje. Weliswaar minder verdiend, maar niet minder lekker.

Siena is een stad in Toscane, Italië. Het is de hoofdstad van de provincie Siena. In 2003 had de stad 52.775 inwoners. Door het zeer goed behouden middeleeuwse stadsbeeld en zijn bijzondere geschiedenis behoort Siena tot de belangrijkste toeristentrekkers van Italië.

Geschiedenis

Siena was een Etruskische nederzetting en een kleine Romeinse stad. Tegen de 5e eeuw werd het de zetel van een bisschop, maar pas vanaf de 12e eeuw, toen een autonome commune de eerdere aristocratische regering verving, begon het een stad van belang te worden. De consuls die de republiek regeerden, begonnen langzaam maar zeker steeds meer ook het gewone volk of de poblani te omvatten, en de commune breidde haar territorium uit toen de omringende adel in hun versterkte kastelen zich onderwierpen aan de macht van de stad. De Republiek Siena, die intern worstelde tussen de adel en de volkspartij, werkte doorgaans in politieke oppositie met haar grote rivaal, Florence, en was in de 13e eeuw voornamelijk ghibellijns, in tegenstelling tot de welfse positie van Florence, wat de achtergrond vormde van de Divina Commedia van Dante.

Tijdens de middeleeuwen was Siena ook een rivaal van Florence op het gebied van de kunsten. De belangrijke laat-middeleeuwse of vroege-renaissanceschilder Duccio (1253-1319) was afkomstig uit Siena, maar werkte in alle delen van het schiereiland. De wandschildering van "Goede Regering" door Ambrogio Lorenzetti in het Palazzo Pubblico is een magnifiek voorbeeld van laat-middeleeuwse/vroege-renaissancekunst, alsmede een weergave van de utopie van een stedelijke samenleving zoals men deze in die tijd voor ogen had. Siena werd zwaar geteisterd door de zwarte dood van 1348. Tot 1557 behield Siena zijn autonomie binnen Toscane.

Sinds 1995 staat de historische binnenstad van Siena op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

(bron: wikipedia)

Etappe 34 gaat van Siena naar Pont d'Arbia, 26 km, "challenging". Nick liep weer mee.

Je verlaat al vlot Siena, echter kan je, als je achterom kijkt, de stad nog mooi zien liggen. Vrijwel de hele route loop je over heuvelruggen met een grandioos uitzicht. Mooie, haast eindeloze wegen, gelardeerd met cipressen en mooie Toscaanse estates, schitterend!

De app en de kaart goed in de gaten houden, op sommige delen is de route verlegd, of je trapt in een "commerciële" variant, vaak met meer kilometers, maar dan wel met een terrasje of wijnproeverij.

In het begin weinig mede-wandelaars gezien, maar gaande de dag kom je de vroege vogels tegen tijdens hun rustpauzes.

Onderweg ontmoetten we een schoolklasje. De juffen begonnen gelijk aan de kinderen uit te leggen dat dit nu echte "pellegrino's" zijn, helemaal uit Hollanda kwamen en je er echt niet bang voor hoeft te zijn, kijk maar, ze zwaaien en gaan weer verder.

Na de man met de hamer en de laatste loodjes op het tandvlees kom je in Pont d'Arbia, de naam zegt het al, een dorpje bij een brug over de rivier de Arbia. Het terras bij "bar H" is een echte klonterplaats voor de arriverende pelgrim. Biertje, stempel.

De volgende etappe van Pont d'Arbia naar San Quirico d'Orcia is ook 26 km, "challenging", en met wat meer hoogte verschillen dan de vorige etappe. Onderweg maar twee dorpjes. Na 5 kilometer Buonconvento. De app zegt dat het dorpje het bezoeken waard is, maar er zijn mooiere dorpjes. Zelfs geen geopend terrasje om 9 uur in de ochtend. Dus geen koffie met croissant, maar een snelle Jelle.

De route gaat richting Montalcino, een mooi dorpje dat op een heuvel boven het landschap uittorent. Een prima richtpunt.

Een paar kilometer voor Montalcino ga je haaks linksaf, en volg je weer prachtige wegen over heuvelruggen. Voor € 8,50 is er bij wijnproeverij Caparzo een speciaal "pelgrims-menu". Die bestaat uit 1 glas wijn, 0,5 liter water en een sandwich. Het was er rete druk, niet van de pelgrims, maar van de wat meer "gearriveerden" onder ons. Althans, de auto's op de parkeerplaats gaf dit sterke vermoeden. Voor de eenvoudige pelgrim stond er een picknickset, en een bordje: watertappunt na 1,5 km...

Een krappe 7 kilometer voor San Quirico kom je door het plaatsje Torrenieri. Een mooie plek om op een terrasje energie op te doen voor het laatste stukje, en even te kletsen met mede-wandelaars. Inmiddels herken je er een aantal uit de voorgaande etappes. Tja, blijk je aan te schuiven aan een tafeltje met een Nederlandse "zweefteef" en een Canadese "zieleknijper", die aan het onderzoeken waren wat het lopen van de Via Francisgena innerlijk met je doet. Wauw, wat een geleuter en gezweef. Niet echt mijn genre. Het blikje cola was dan ook snel op en in gezwinde pas het dorpje verlaten voor de laatste steile afdaling gevolgd door fikse klim naar San Quirico. Moe, voldaan, genoten!

Het zit er voor deze keer weer op; 170 km in 6 wandeldagen dichter bij Rome. Nog 226 kilometer te gaan.

"Tot rust komen, één worden met de natuur, voldoening: de zegeningen van het wandelen spreken steeds meer mensen aan. Voor lopen is geen scholing, techniek, materiaal of geld nodig. Alleen een lijf, ruimte en tijd."

(Frédéric Gros)

Tot de volgende keer!