Regen

Dat wij hier in een prachtige natuur zitten met grote varens, bomen, mos, is te danken aan de regen. Er valt hier enorm veel regen. Het komt met bakken uit de lucht en stroomt kolkend de fjord in. Dat onze cabana op pootjes staat is maar goed ook, het water stroomt er op alle manieren onderdoor. Omdat er geen wifi is, en er slechts 10-20 seconden internet verbinding via de telefoon is, hebben wij geen zicht op eventuele opklaringen via de meteo-sites. Afwachten dus, een rustdag. En corona uitzieken door veel te slapen...?

Hoewel, wij laten ons niet kennen! Op 16 km afstand zijn er watervallen, dus in de auto, regenkleding mee, de jungle in! Het is de enige weg en er wordt aan gewerkt. Over 16 km doen we 1,5 uur. De weg is eigenlijk geen weg, maar een strook keien en grind met links en rechts regenwoud. Prachtige varens, gunera's, en andere schitterende struiken en bomen. Ondoordringbaar, wonderschoon. 

Alle kuilen in de weg staan vol met water. Wegwerkers zijn rioolbuizen aan het aanleggen. Stapvoets er voorbij, hopend dat de boel niet verzakt en er een wegwerker verdwijnt...

De watervallen zijn te bereiken over een smal aangelegd pad door het regenwoud, dat door de regen een heuse beek geworden is. Er zijn 2 watervallen, de Cascade Baja (=lage) en een stukje verder de Cascade Alta (=hoge). Al ploeterend bereiken we de eerste waterval. Met donderend geweld komt een vracht water naar beneden. Een smal steil pad voert naar de voet van de waterval. Omdat wij inmiddels zeiknat zijn en geen verschil meer zien tussen waterval-water en de stortregen houden wij het op de view op de zijkant van de waterval. De tweede waterval slaan we over. Ondanks regenkleding hebben we geen droge draad meer aan ons lijf. 

De terugweg leggen wij af in circa 1/3 van de tijd. Het is inmiddels vrijdagmiddag, de wegwerkers zijn opgehaald door een bus en hebben weekend. Het spul wordt achtergelaten zo ver als ze waren. Voor de weggebruiker: help your self! Vooral rioolputten in aanleg en tegenliggers bij wegversmallingen zijn echte uitdagingen. 

Bij terugkomst bij de cabanas alle spullen uithangen bij het kacheltje en droge kleren aan. Het klaart op en het wordt droog.... 

Inmiddels meert de ferry aan: er komen 34 auto's, 1 lijnbus, 5 trucks, waarvan 2 met aanhangwagen, 4 motorfietsen en 4 fietsers (met bepakking) van de boot.

Er monsteren voor de retourvaart 36 auto's, 1 lijnbus, 3 trucks, 1 motorrijder, 0 fietsers en 4 wandelaars (met bepakking) aan. 

Wij ervaren dat de plek waar wij zitten geregeerd wordt door deze aankomst en vertrek van de ferry. Het restaurant loopt gedurende de dag vol met berijders van auto's, die uit de jungle-weg komen en in de lange rij aansluiten. Ze verdwijnen naar hun auto zodra de boot in zicht is. De aankomende stroom rijdt in één streep achter elkaar de jungle-weg in. Er blijven enkele nieuwe cabana-bewoners achter. Vervolgens is er rust, het personeel gaat schoonmaken en bereid zich voor op het diner voor het handjevol mensen wat in de cabana's verblijft. 

Wij zijn weer opgedroogd, genieten van een biertje en wijntje. Door het gebrek aan wifi realiseren wij ons dat een start van de derde wereldoorlog aan ons voorbijgaat. Of er gewoon niets is. De fles wijn is aan behoorlijke inflatie onderhevig, gisteren 26.000 pesos, nu 42.000 pesos...

Wordt vervolgd!