Op expeditie

Het weer is fantastisch. Wolkenloos, geen wind, strak blauwe lucht. Snel ontbijten, uitchecken en vroeg op pad. Een rally-rit van 25 km naar hotel Lake Grey. Daar met een heuse catamaran (hoe krijgen ze dat ding daar) over het meer Lake Grey naar de Grey-gletsjer. Wij hadden deze gletsjer in de ochtend hike van de vorige dag al in de verte zien liggen, maar nu er naar toe en van dichtbij bekijken.

Het aan boord gaan van de catamaran gaat nogal ingewikkeld: allereerst meld je bij de locale reisagent in het hotel dat je er bent. Vervolgens wacht je een half uur totdat de kapitein van de boot "clearance" geeft, m.a.w. of het weer het toestaat. Op zich zinnig, maar het weer was dusdanig mooi, dat deze clearance-stap gemakkelijk overgeslagen had kunnen worden. Enfin, na de clearance krijg je de mededeling om met de auto nog 2 km door te rijden naar een volgende parkeerplaats. Dus de hele goe-gemeente gaat in een grote stofwolk van het hotel naar een volgende plek. Vandaar een forse wandeling door een bos, met uitdrukkelijke borden om binnen de paaltjes van het pad te blijven (save the nature). Aan het einde van het pad begint het: een grote oversteek over de rivierbedding naar de catamaran. Het ziet eruit als de trektocht van het joodse volk naar het beloofde land. Aldaar aangekomen wordt de gelegenheid gegeven aan voordringers, alvorens met boarden te beginnen. Maximaal 1 persoon over de scheepsplank, en direct naar binnen. Zitten en zwemvest aan. En dan is het wachten op de mensen met een mindere conditie, de zogenaamde "fatties". Wij vroegen ons af of bij het ticket bestellen een verplichte fittnes-test op zijn plaats zou zijn. Of je wacht op een stelletje turbo-trutten die zo druk zijn met de telefoon, dat ze helemaal de weg kwijt zijn. Dus we voegen aan de fitness-test ook nog een IQ-test toe.

Vanwege het mooie weer mocht iedereen op het buitendek. Je vaart langs enorme sneeuwschotsen, zie de foto's. Vlakbij de gletsjer kan je bivakkeren, de mensen met een enkele reis gaan van boord, en enkele andere (turbo-trutten) laat aan boord.

De Grey-gletsjer splitst zich in drieën voordat het in het meer verdwijnt. Je ziet de mooiste blauwe kleuren in het ijs en de enorme grootte. Imposant, geweldig mooi.

Wij nemen een whisky on the rocks, maar dan wel rocks van gletsjer-ijs, op deze belevenis, ondanks dat het half elf in de ochtend is.

Ietwat rozig van de whiskey genoten wij op de terugvaart (circa 1 uur) van de imposante bergen om ons heen, en een lekkere bak koffie, om weer bij onze positieven te komen.

Wij trekken vervolgens weer verder de bergen in, nog 60 km (ruim 2 uur grindweg) naar ons volgend onderkomen. Onderweg nog een paar Guanco's ontmoet, een soort lama/kameel. Ze zeggen niet veel tegen je, zijn solitair en kijken je dom aan. Het vlees schijnt lekker te zijn, je komt het op menig menu-kaart tegen.

Wij zijn nu vlakbij de Torres del Paine. Het is 21 graden en wij breken de klim naar een uitzichtpunt snel af: te warm. Douchen, glaasje wijn, dineren, naborrelen. Zou bijna zeggen: morgen weer een dag, maar daar zit copyright op, dus:

Wordt vervolgd!