GR-5 De eerste drie dagen

GR-5 De eerste drie dagen

Wij zetten onze pelgrimstocht naar Rome voort en starten in Visé. Het is bloedheet op de dag (dinsdag 29-08-2017) voordat wij gaan lopen. De auto parkeren we op de P&R van het station Visé. Wij slapen in Hotel de la gare, heel toepasselijk vlakbij het station. Na een paar verkoelende Belgische biertjes en lekkere tapas wandelen we langs de boulevard van de Maas terug naar het hotel. We zien dat de GR-5 hier langs komt, zie foto's.

De volgende dag slaat het weer om. Het is broeiend warm als wij om 07:30 uur vertrekken. Wij beginnen met een klim naar de hoogvlakte boven Visé. Daar aangekomen loopt het eerste luie zweet met straaltjes van ons af. De lucht is dreigend en na een uur krijgen we een wolkbreuk over ons heen. Hardhollend bereiken wij een prieeltje in de voortuin van een woning in Dalheim. Daar wachten wij de stortbui af. Daarna is het koeler, af en toe nog een paar spatjes, maar ook zon. 's Middags wordt het weer warm. 

De GR-5 is goed gemarkeerd, maar je moet wel blijven opletten. Het frans-talige routeboekje met kaarten helpt ons prima. Slechts 2 keer een kleine misstap, maar die beperkten zich tot slechts enkele meters. 

Via diverse kleine dorpjes, alle zonder enige voorzieningen, bereikten wij tegen 17 uur onze B&B La Source du Broly in Soumagne. Zag er keurig uit, hoewel onze kamer gesitueerd was in een kelder... Wallonië en kelders geeft toch een onaangenaam gevoel. Op ruim 1 kilometer afstand zit in een aansluitend dorpje een pizzeria. Na pizza en bier gelijk gaan slapen. Mede door de temperatuur en de ruim 24 kilometers door de heuvels waren we wel toe aan een goede nachtrust. Dat ging redelijk. 's Nachts regende het. De kat van de eigenaar probeerde halverwege de nacht door het halfopen raam van onze kelderkamer naar binnen te komen. Maar daar hingen onze kleren te drogen. Het lukte de kat dus niet. Wat volgde was aanhoudelijk kattegejank. Ach, wij hebben ook 2 van die lieve beesten...

Bij het ontbijt schoven 2 Franse echtparen aan. Wij hadden de 2 mannen al in Visé gezien en de 4 in de pizzeria de vorige avond. Maar wij hadden ze nog niet gesproken. Dat probeerden we aan het ontbijt, maar al snel bleek dat 1 van de mannen, een nogal ADHD type van 71 jaar, de boventoon voerde. Hij verdomde het om begrijpelijk frans te spreken. Andere talen kenden ze niet. Wij begrepen alleen dat zij de komende nacht in hetzelfde B&B verbleven. En dat we een gezamenlijk diner (table d'hotes) zouden hebben. Nou ja, zie later in dit verhaal.

Wij lieten de Fransen aan het ontbijt en vertrokken in de stromende regen. Gelukkig hebben wij prima regenkleding en heeft het wandelen in de regen ook wel wat. Soms is het pad waar je loopt veranderd in een heuse beek. Ook is het erg glad, wat Ria tot een aardige smakker resulteerde. Gelukkig geen botbreuken of slagaderlijke bloedingen, moeder Aarde was moeder Maria genadig.

Gedurende de dag werd het weer allengs beter, lekker fris circa 17 graden, goed te doen in t- shirt. Zeker omdat we steeds dieper in de Ardennen kwamen en de hellingen steiler en hoger werden. Omdat de GR-5 je door ieder resterend strookje groen laat lopen, leg je heel wat kilometers af. In Nessonvaux vonden we een kroeg die zowaar open was. Koffie en tosti's dus. De andere aanwezigen zaten om 11 uur al vet aan het bier. Om circa 17 uur arriveerden we na 28 kilometer lopen bij de B&B Esplanades in La Reid. Leuk, prima kamer en de eerste met een douche waar de afvoer niet verstopt zat.

Het diner met de Fransen was een ramp. Erg irritant dat de andere partij alleen met elkaar praat en geen enkele inspanning doet om te communiceren. Zelfs de B&B eigenaar en eigenaresse deden, bij het serveren van het diner, nog een poging door het ADHD type te manen toch kalmte, rust en duidelijkheid in zijn geblèr. Helaas. Uiteindelijk probeerden wij in ons steenkolen frans wat te vertellen. Dit leidde echter tot gapen aan de andere zijde, waarna het voor ons ook klaar was. De volgende dag zagen wij ze nog 1 x langs de route, wij hebben ze nogmaals een "bon-voyage" gewenst en zijn met neus omhoog verder gelopen en hopen die lui niet meer te zien.

Overigens was deze donderdag (31-08) een bijzondere dag. Ons oog was gevallen op een andere woning, maar helaas kregen wij die dag te horen dat het "pareltje" definitief aan ons voorbij ging. Het was afhankelijk of de koper de financiering rond kon krijgen, dat had nogal wat voeten in aarde en duurde ook al even. Wij hoopten dat dat niet zou lukken, waren door de makelaar ook al uitgenodigd om te bezichtigen en best wel enthousiast. Maar goed, de koper kreeg toch de financiering rond en wij pisten naast de pot. Gelukkig zijn er meer pareltjes, ze rijgen er zelfs kettingen van.

Op vrijdag (01-09) liepen we van La Reid naar Stavelot. De GR-5 gaat via Spa, wij besloten af te snijden. De voordelen: je mist een afdaling en klim van circa 250 mtr altitude, je snijdt circa 6 kilometer af en je mist het sodom en gomorra van het Ardense toerisme. Daarnaast blijf je "op hoogte", want de route gaat door de Hoge Venen, een schitterend natuurgebied op 550 mtr. Door de regen van de afgelopen dagen was het wel erg soppig. Toen we tegen 16 uur en na 21 kilometer lopen aankwamen in Stavelot zagen wij er dan ook uit als een stelletje veenarbeiders. En we roken ook nog zo... 

Gelukkig hebben ze in de B&B Bel Natura een wasmachine. En een douche, waarvan de afvoer lekt. Daar zullen ze op de onderliggende 2 verdiepingen wel emmertjes hebben staan. De pizzeria is vlakbij, wij genieten van een heerlijk wijntje, en na deze drie schitterende maar vermoeiende dagen hebben we een rustdag.